Kubizm to kierunek w sztukach plastycznych, głównie malarstwie i rzeźbie, który rozwinął się we Francji na początku XX wieku. Poza jednym wyjątkiem, w architekturze nie uznawano geometrycznego uproszczenia elementów kompozycji i odrzucenia reguł perspektywy. Kubizm, jako kierunek w architekturze XX wieku pojawił się jedynie na terenie późniejszej Czechosłowacji.
Młodzi czescy architekci, już na początku XX wieku szukali stylu, który pozwoli im zerwać z dotychczasowym dorobkiem rodaków. Nie wystarczyły im jednak nowoczesne dokonania modernizmu czy funkcjonalizmu, Czesi chcieli stworzyć styl, który pozwoli im odróżnić się od innych europejskich kierunków. Za sprawą znanego teoretyka kubizmu Pavela Janaka udało się stworzyć narodowy styl. Kubistyczne ślady widać przede wszystkim w architekturze jednego z najpiękniejszych i najczęściej odwiedzanych miast w Europie – w Pradze!
Sprawdź również: Zarządca nieruchomości – specjalista od zadań specjalnych

Sprawdź największą bazę nieruchomości w internecie. Oferta mieszkań i domów zaprezentowana na mapie. Tylko oferty unikalne – żadnych duplikatów
1. Dom pod Czarną Matką Boską (Dům U Černé Matky Boží)
Klejnotem wśród praskich, kubistycznych budynków jest Dom pod Czarną Matką Boską. Położony na rogu ulicy Celetnej i Targu Owocowego budynek to dzieło architekta Josefa Gočára z lat 1911-12. Pięciopiętrowy obiekt został zaprojektowany jako dom handlowy. Obecnie znajduje się w nim muzeum czeskiego kubizmu i jedyna kubistyczna kawiarnia na świecie Grand Café Orient!
2. Dům Diamant
Trochę na uboczu, a dokładniej na a rogu ruchliwej Spálenej i Lazarskiej stoi kolejna perełka praskiego kubizmu. Diament został wybudowany w latach 1912-1913 i od początku wzbudzał liczne kontrowersje. Budynek postawiła firma Matěja Blechy, a autorstwo przypisuje się architektowi Emilowi Králíčkowi. Dům Diamant to połączenie modernizmu, secesji i kubizmu. Obecnie znajdują się w nim mieszkania, agenda jednego z banków im pomieszczenie Związku Artystów Plastyków Mánes.
3. Pałac Adria
To kolejny niebywały budynek w czeskiej Pradze. Wybudowany w latach 1923-1924 budynek jest jednym z przykładów niespotykanego w Europie rondokubizmu. Styl był odpowiedzią na powstanie państwa Czechosłowackiego i wielkim zapotrzebowaniem na własną narodową symbolikę. Budynki rondokubistyczne charakteryzuje bogata dekoracja, wkomponowanie rzeźb, zwłaszcza o tematyce narodowej i historycznej, dominacja okręgów, walców i kulistych kształtów.